شعرگردانی

درک و دریافت خود را از شعر زیر بنویسید. 

ایستاده ام،

           ایستاده ای،

                      ایستاده ایم،

                                    جنگلیم؛

                                          تن به صندلی شدن نداده ایم.

درک و دریافت من: دیوانگانیم! عاشقانی بی معشوق، و دلبسته به هیچ! دنیایی آفریده ایم عاری از هر بدی. دنیایی پر از زیبایی ها و خوبی ها، دنیای رنگ ها و احساسات خوب.دنیای بی زرق و برق کودکانه برای پیراهن دریده های درشت هیکل.

     دیوانگانیم؛شادیم؛سبزیم؛ تن به عقلانیتشان نداده ایم.

 

 

اینو که معلم خوند برگشت گفت« ظاهرا به شعر مربوطه اما مغز متن کلا فرق داره بعدشم شما چیزی نوشتی که خودش نیاز به بازگردانی داره»

منم فکر کردم دیدم اینکه نیاز به بازگردانی داره   و از نظر مغزم فرق که داره اما نه اینکه کلا و در واقع اگه معلم پارسالم میدید نوشته ام رو مطمئنا میگفت «خیلی فلسفی شده دیگه!» وای که چقد دلم برا سختیای کلاستون تنگ شده که هیچ کس مثل شما نتونست به ما درس بده!

خانم آقابالایی دبیری بودن که اگه یه سوال میپرسیدیم تمام تلاششونو حتی تو منزل میکردن تا جوابو پیدا کنن و من معمولا از ریشه ی واژه ها و ساختمانشون میپرسیدم که برای پیدا کردن جوابای قانع کننده  خیلی اذیت میشدن،ممنونم واقعا!

و در ضمن اگه کسی متنم به دلش نشست و خواست ببره بده به دبیرش که بهش نمره بده - منظورم این نیست که انشام خیلی کامل و بیسته-بدونه که حلالش نمیکنم مگه اینکه بگه انشا مال منه.<که در این صورت اصلا نمره نمیگیرین>

نظر یادتون نره.

صاد و سین ما...