وسعتِ آبی دل ها، پاکی ات را به عشق می نگرم و با امید سخن می گویم«غزل را تا ابد بیارای و روح را به لطافت بوسه به معشوق بباف».
نگاه نورانی عظمت خدا، اندیشه ی بی پایان مهر و ای آغوش نفس های سرد مرگ؛ببخش محبت را تا زمین جواز زندگی بیابد...
حیات دوباره برگ های زرد، گرم ترین لحظه ی وداع، ای حرارت انفجار، ببار بخشایش را تا لطفی کنیم بر هم تا سرمای تن هامان...
شکاف کینه ها، دریچه ی خوبی ها، لمس شیرینی ها، رقص زیبایی ها؛ القا کن اهمیت را برای انجام!
و حافظ عشق برای حفاظت از بشریت باش....
مهر 98
صاد و سین ما...برچسب : نویسنده : tanhadarshahreshologh بازدید : 143